Brewiarz

Panie,

wiem że dni moje są policzone 

zostało ich niewiele 

Tyle żebym zdążył jeszcze zebrać piasek 

którym przykryją mi twarz



nie zdążę już 

zadośćuczynić skrzywdzonym 

ani przeprosić tych wszystkich 

którym wyrządziłem zło 

dlatego smutna jest moja dusza



życie moje 

powinno zatoczyć koło 

zamknąć się jak dobrze skomponowana sonata 

a teraz widzę dokładnie 

na moment przed kodą 

porwane akordy 

źle zestawione kolory i słowa 

jazgot dysonans 

języki chaosu



dlaczego 

życie moje 

nie było jak kręgi na wodzie 

obudzonym w nieskończonych głębiach 

początkiem który rośnie 

układa się w słoje stopnie fałdy 

by skonać spokojnie 

u twoich nieodgadnionych kolan